Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Duo Reges: constructio interrete. Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Quem ad modum quis ambulet, sedeat, qui ductus oris, qui vultus in quoque sit?

Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.

Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum
auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?

Ne vitationem quidem doloris ipsam per se quisquam in rebus
expetendis putavit, nisi etiam evitare posset.

Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt.
Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;
Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.
Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet;
Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.

Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt.

[redacted]tilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem. Ita prorsus, inquam; Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. Cur haec eadem Democritus? Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.

Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Quem quidem vos, cum improbis poenam proponitis, inpetibilem facitis, cum sapientem semper boni plus habere vultis, tolerabilem. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.

Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt.
Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest.
Cuius tanta tormenta sunt, ut in iis beata vita, si modo dolor summum malum est, esse non possit.
Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;

Perge porro;: Tuum credibile?
A mene tu?: In eo autem voluptas omnium Latine loquentium more ponitur, cum percipitur ea, quae sensum aliquem moveat, iucunditas.
Bork: Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.
Sed videbimus.: Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit?